TEMEL VE HAMSİ

TEMEL VE HAMSİ

Temel’in üç çocuğu varmış ve hepsiyle de arası çok iyiymiş...
Babalarını çok seviyorlarmış ve onu el üstünde tutuyorlarmış...
Bir gün mal muhabbeti olmuş ve Temel de sağken miras meselesini çözmenin uygun olacağını düşünmüş...
Ama Temel malının tapusunu çocuklarına verdikten sonra hastalanmış...
İşler umduğu gibi gitmemiş ve Temel’e kimse bakmak istememiş...
Temel düşünmüş, bir gün çocuklarını yanına çağırmış, “Size bir sır vereceğim” demiş ve yastığının altına sakladığı hamsi heykelini çıkarmış...
“-Malı paylaştırdım size, ancak altınlardan söz etmedim, altınların nerede olduğu bu hamsinin karnında yazılı... Ben öldükten sonra açıp okursunuz...”
O günden sonra Temel kuş sütüyle beslenmeye başlamış... Oğulları ve gelinleri çevresinde fır dönüyorlarmış...
Gün gelmiş, Temel ölmüş... Herkes ağlıyormuş ağlamasına da akılları hamsideymiş...
Sonunda cenaze töreni bitmiş hamsiyi alıp ortadan kırmışlar...
İçinden bir kağıt çıkmış, kardeşlerden biri okumuş;
“-Sağlığında malının tapusunu çocuklarına verenin bu hamsi kadar beyni yoktur...