Dolunayın Çığlığı (duygusal)

Dolunayın Çığlığı

Bir Akşam vaktiydi Dolunayın ipeksi çığlığı duyuldu önce, Sonra saçlarını gösterdi uzaklardan. Kaşları ve Gözleri yükseldi ve Dudakları göründü, birdenbire yeryüzüne indi dolunay kollarımı açtığımda sarıldı, Seni seviyorum dedim. Bende ama neden dedi Anlatmak kolay değil dedim Dinliyorum dedi.

Bana hiç kimsenin veremeyeceği bütün güzellikleri veriyorsun ve daha da fazlasını vermeye hazır olduğunu bildiğim için.

Seni sadece sevmiyor sana aşığım dediğin için.

Senin kollarında Aşkı, Sevgiyi, Mutluluğu, huzuru ve güveni buluyorum diye kulağıma fısıldadığın için.

Yumuşacık dokunuşlarınla beni alıp götürdün için.

Başını göğsüme yasladığında o güzel saçlarının kokusunun bana özel olduğunu bildiğim için.

Beni beğendiğini, sevdiğini, arzuladığını söylediğin için.

Gülümseyen çıplak bakışlarını gözlerimden ayırmadan dudaklarıma ıslak bir öpücük bıraktığın için.

Duvarlarıma seni deliler gibi seviyorum sana aşığım diye notlar bıraktığın için.

Beni senden başka hiçbir kıza ilgi duymayacak hale getirdiğin için

Varlığınla kendimi dünyanın en mutlu insanın hisetiğim için

Bana aşkınla, tutkularınla dünyada cenneti bile vermeyi başardığın için.

Seninle herşeyi paylaşmanın en güzel şey olduğunu bildiğim için.

Senin kollarında uyumak, sana sarılıp öylece kalakalmak senin kokularını doyasıya içime çekmek istiyorum dediğimde, bana “bende” dediğin için.

Benim “Canım” “Hayatım” “Birtanem” “Sevgilim” “Aşkım” olduğunu bildiğim için.

Ve hayatımı unutulmaz bir şiire çevirdiğin için.

Seni çok ama çok seviyorum sevgilim.
alıntı