Hayatın Getirdikleri - Götürdükleri..

 Hayatın Getirdikleri - Götürdükleri..

Geçenlerde  çok sevdiğim bir arkadaşım bana, yoga hocalarının onlara yaptırdığı bir egzersizden bahsetti. Kesinlikle çok hoşuma gitti bu egzersiz. Hayatı, hissederek, farkına vararak yaşamak adına bence bizlere çok önemli bir ipucu veriyor. Bu yüzden sizinle de paylaşmak istiyorum onu. Bakalım onunla ilgili düşüncelerime siz de katılacak mısınız?

Bu egzersiz için önce, herkes salonun ortasında bütün bir daire oluşturup oturuyormuş. Daha sonra hoca oluşturulan dairenin tam ortasında bir tane mum yakıp, hepsinden bir müddet mumu izlemelerini istiyormuş. Bir süre sonra da onlara gözlerini kapattırıp, mumum etrafındaki küçük ayrıntıları, mumum etrafında neler gördüklerini soruyormuş. Bu egzersizi ilk defa yapanların büyük bir çoğunluğu, sadece muma odaklandığı, bütün dikkatini tamamen muma yoğunlaştırdığı için, mumum etrafındaki ayrıntıları gözden kaçırıp hiç birşey hatırlamıyormuş. Tabi egzersiz tekrar edildikçe, herkes, her seferin de, mumum etrafındaki daha çok ayrıntıyı fark etmeye, bu konuda artık bilinçli oldukları için gözleri tamamen muma odaklıyken bile mumun etrafındaki ayrıntıları da görebilmeye başlıyormuş.

Sizce bizler hayatı da aynen bu şekilde yaşamıyor muyuz?
Hayatımızın merkezine çoğu zaman tek bir şeyi oturtup, kendimizi sadece ona odaklamıyor muyuz?
Bu yüzden de onun dışındaki bir çok şeyi gözden kaçırıp ve bir çoğunun farkına bile varamadan yanlarından teğet geçerek uzaklaşmıyor muyuz?
Sonra da bir gün kendimizi odaklandığımız şeyden biraz olsun soyutlayabilirsek, fırsat bulupta şöyle bir adım geri çekilip, hayata karşıdan sakince bakabilirsek, hayatımızın merkezine oturttuğumuz şeyin dışında kalan bir çok şeyi ne kadar çok ihmal ettiğimizi, onlarla nasıl yabancılaştığımızı fark etmiyor muyuz?

Hayatı hiç bir şeye odaklanmadan yaşamak tabi ki pek mümkün değil. Hayatımızda tabi ki zaman zaman, belki de her zaman odaklandığımız bir şeyler olacak. Bizler değiştikçe, değişen bizle birlikte onlarda zaman içinde farklılaşacak. Odaklandığımız şey, bazen bir sevgili, bazen eş, bazen iş, bazen çocuğumuz, bazen....... olacak.

Aslında yapmamız gereken şey mum egzersizinin de bize gösterdiği gibi, hayatımızın merkezine bir şeyleri oturtup, onlara odaklansak bile, hayatımızdaki diğer alanlarla iletişimimizi asla koparmamak. Kendimizi tek bir şeyin çekim gücüne kaptırıp, hayatımızdaki diğer ayrıntıları atlamamak, onları ıskalamamak. Hayatı elimizden geldiğince dengeli, her yönüyle doyasıya, yüksek farkındalıkla, hissederek yaşamak.

Hayatı bu mum egzersizini yapar gibi yaşamaya ne dersiniz?

 

http://www.nostaljim.org/B3/viewtopic.php?f=8&p=107759

Kaynak: http://www.nostaljim.org/B3/viewtopic.php?f=8&p=107759