Üstün Yeteneklilerin Özellikleri

Üstün Yeteneklilerin Özellikleri ve Eğitimleri

Prof. Dr. Ümit Davaslıgil

Her üstün yetenekli birey, bir diğerinden farklı özelliklere sahiptir. Örneğin, bir üstün yetenekli öğrenci matematik ve fen alanlarında başarılı olabileceği gibi, bir başkası sosyalde daha başarılı olabilir; ya da ender de rastlansa hem sosyal hem de matematik ve fen alanlarında başarılı olabilir. Bu nedenle, aşağıda verilen özelliklerin sadece genelde görülebilecek nitelikler olduğunun, hepsinin tek bir bireyde toplanamayacağının ve her bir farklı bireyde farklı özellik birleşimlerinin görülebilineceğinin anlaşılmasında yarar vardır.

Fiziksel Özellikleri

Genelde;

· Fiziksel yapı ve genel sağlıkları normalin üstündedir. Ataman’ın (1974) altı-yedi yaş Türk çocukları üzerinde yaptığı araştırmaya göre, Üstün Yetenekli Kümesinin boy, ağırlık, baş anterio-posterio çap ve akciğer kapasitesi ölçümleri, Normal Altı Yetenekli Kümesindekilere göre daha yüksek bulunmuş ve aradaki farkın p< 0.05 düzeyinde anlamlı olduğu görülmüştür.

· Üstün nitelikte sinir sistemine sahiptirler.

· Aşırı duyarlı sinir sistemine sahip olmaları normal yaşıtlarına oranla daha fazla hareketli olmalarına yol açabilir. Bebeklik döneminde daha az uyku gereksinimi duymalarıyla dikkat çekebilirler. Yüksek fiziki enerjiye sahip üstün çocuklar, hiperaktif çocuklarla karıştırılmamalıdırlar. Hiperaktif çocuklar istemli dikkat ve davranış denetimini gerçekleştiremezler. Oysa bu tür üstün çocuklar çok aktif olmalarına karşın, çok az hiperaktivite semptomları gösterirler: ilgilendikleri zaman dikkatlerini yoğunlaştırabilirler ve sadece zihinsel uyarıcının yetersiz olduğu durumlarda kendilerinde amaçsız hareketlilik görülebilir. Ancak üstün olup gerçek hiperaktif çocuklara rastlamak da mümkündür.

· Duyu organları keskindir. Bebeklerde bu aşırı duyusal uyarılabilirlik, battaniyelerini üstlerinden atma, giyim eşyalarındaki markalardan, altlarının ıslanmasından rahatsız olma, gürültüye yoğun tepki gösterme şeklinde ifade bulabilir. Ayrıca, bu aşırı duyarlılıkları tad alma duyularında da görülebilir. Örneğin iki değişik fabrikanın ürettiği meyve suyu arasındaki ufak farkı hissedebilirler.

· Olgunlaşma daha hızlı bir seyir gösterir.

· Kuvvetlidirler ve koordinasyon gerektiren faaliyetlerde tepkileri daha hızlıdır (Ataman, 1984; Hallahan & Kauffman, 1978; Whitmore, 1980).

Sosyal Gelişim Özellikleri

Genelde;

§ Kendilerinden büyük çocuklarla karmaşık oyun oynama eğilimindedirler.

· Karşısındakilerin düşüncelerini, duygularını ve isteklerini kestirebilme yeteneğine sahiptirler.

· Grup içindeki liderliğin amacı ve işlevini kavrayabilmeleri ve diğerlerinin gereksinim ve ilgilerine duyarlı olabilmeleri nedeniyle, genellikle lider olma eğilimindedirler. Hem liderlik için arzulanan kişilik özelliklerine hem de geniş ilgi alanına sahip olmaları liderlik potansiyellerini daha da arttırır.

· Espri yetenekleri gelişmiştir.

Kişilik Özellikleri

Genelde;

· Bağımsız olma özellikleri gösterirler. Bu özellikleri öğrenme etkinliklerinde de görülür.

· Yüksek amaç ve ideallere sahiptirler.

· Faaliyetlerini başlatmak için bir dış kuvvete ihtiyaç duymazlar, yani içten denetimlidirler.

· Yaşamlarındaki olayları denetim altına alabileceklerine inanırlar, kaderci değildirler.

· Mükemmel olma özelliğini gösterirler.

· Özgüvenleri yüksektir (Clark, 1997; Davis & Rimm, 1989; Hallahan & Kauffman, 1978; Leroux & Mcmillan, 1993; Parke, 1989; Rogers, 1986 ; Sisk, 1987 ve Whitmore, 1980).

Ahlâkî Özellikleri

Genelde;

· Ahlâki duyarlılıkları erken yaşta yoğun olarak görülür.

· Açlık, nüklear savaş, çevre kirliliği, barış, uluslar arası ilişkiler gibi dünya sorunlarına diğer yaşıtlarına göre daha duyarlıdırlar.

· Sorgulayıcı, keskin gözlemci, mantıkî düşünür olma özellikleri göstermeleri nedeniyle, eşitsizliği, haksızlığı, çifte standardı fark ederler.

§ Bunları önlemede etkisiz olmaları kendilerini çaresizliğe iter.

· Keskin adalet duygusuna sahiptirler.

Zihinsel Özellikleri

Genelde;

· Doğumlarından itibaren gördükleri, işittikleri, dokundukları şeylere yaşıtlarına oranla daha fazla ilgi gösterirler, dikkatlerini daha uzun süre yoğunlaştırabilirler.

· Daha büyük yaslarda da dikkat süreleri daha uzundur. Daha meraklı olmaları, çok şey öğrenme isteklerine sahip olmaları nedeniyle, bir sorunla karşılaştıkları zaman, bu konu üzerinde akılllarını daha uzun süre çalıştırabilirler.

· Kolaylıkla kavram oluştururlar.

· Düşünceleri akıcıdır.

· Kolayca ezberleme ve ezberlediklerini de uzun süre belleklerinde koruyabilme özelliğine sahiptirler.

· Sözcük hazineleri zengindir.

· Kendi başlarına okumayı öğrenirler.

· Sayılara erkenden ilgi duyabilirler.

· Zaman kavramı erken gelişebilir.

· Yeni mekanik aletler keşfedip inşa edebilirler.

· İki işi aynı anda yapabilirler.

· Yüksek düşünce süreçlerini çalıştırıcı şekilde bilgilerin aktarılmasından hoşlanırlar.

· Daha az yapılaşmış öğrenme materyalini tercih ederler.

· Başladıkları görevlerin bitirilmesi için kendilerine daha fazla fırsat verilmesini isterler (Clark, 1997; Freeman, 1991; Hallahan & Kauffman 1978; Parke, 1989 ve Sisk, 1987).

Farklı özellikler gösteren üstün zekâlı ve yetenekli öğrencilere uygulanacak öğretim programının da eğitim gereksinmelerini karşılayacak şekilde farklılaştırılması gerekir. Dış ülkelerde, özellikle Amerika’da üstünlerin eğitim ve öğretimlerine ilişkin yönetimsel önlemlerin başlıcalarını, Hızlandırma (birinci sınıfa erken başlatma, sınıf atlatma, ders atlatma), Gruplara Ayırma (benzer özellikler gösteren öğrencilere birlikte çalışma imkânı elde etmeleri için uzun veya kısa süreli çeşitli düzenlemeler – özel sınıflar veya özel okullar, normal sınflarda oluşturulan seviye grupları, yarım gün veya geçici gruplamalar, içeriği daha kısa zaman diliminde verme) ve Zenginleştirme (süreç ve içerik açısından) vb. gibi birkaç grupta incelemek mümkündür (Davis ve Rimm, 1989; Enç, 1979).

KAYNAKÇA

Ataman, A. G. (1984). Ankara ili resmi şehir ilkokullarındaki üstün yetenekli çocukların fiziksel gelişim özelliklerinin değerlendirilmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No: 132.

Clark, B. (1997). Growing up gifted (5th ed.). Upper Saddle River, New Jersey, Columbus, Ohio: Merrill, an imprint of Prentice Hall.

Davis, G. A. & Rimm, S. B. (1989). Education of the gifted and talented (2nd Ed.). New Jersey 07632: Prentice Hall, Inc.

Enç, M. (1979). Üstün beyin gücü. Ankara Üniversitesi, Eğiim Fakültesi Yayınları No: 83.

Freeman, J. (1991). Gifted children growing up. London: Cassell; Portsmouth, NH: Heinemann Educational.

Hallahan, D. P. & Kauffman, J. M. (1978). Exceptional Children. Introduction to special education. Englewood Cliffs, New Jersey 07632: Prentice Hall, Inc.

Leroux, J. & McMillan, E. (1993). Smart teaching: Nurturing talent in the classroom and beyond. Ontario: Pembroke Publishers.

Parke, B. N. (1989). Gifted students in regular classrooms. Boston: Allyn and Bacon.Renzulli, J.S. (1986). The three-ring conception of giftedness: a developmental model or creative productivity. Yer aldığı eser. R.J. Sternberg ve J.E. Davidson (Ed.). Conception of Giftedness (ss. 53-92). Cambridge: Press Syndicate of the University of Cambridge

Rogers, K. B. (1986). Do the gifted think and learn differently? A review of recent research and its implications for instruction. Journal for the Education of the Gifted, X (1), 17-39.

Sisk, D. (1987). Creative teaching of the gifted. New York: McGraw Hill Book Co.

Whitmore, J. (1980). Giftedness, conflict and underachievement. Boston: Allyn & Bacon.