Nankörlüğün Sonu (Kıssadan hisse)

Nankörlüğün Sonu

Nankörlüğün sonu Hz. Peygember Efendimiz (s.a.v) anlatıyor:
'' israiloğullarından üç kişi vardı:Biri ala tenli, biri kel, biri de gözleri âma.
Allah bunları imtahan etmeyi diledi.Bu maksatla onlara insan süretinde bir melek gönderdi.
Melek önce ala tenliye gelere,
''en çok neyi seversin? ''diye sordu.Adam,
''Güzel bir renk, güzel bir bir ten verimesini, insanları benden
tiksindiren şu halin gitmesini!'' dedi. Melek onun vücudunu meshetti;çirkinliği gitti,güzel bir renk,
güzel bir ten sahibi oldu. Melek ona tekrar,
''Hangi mala kavuşmayı seversin?'' deyi sordu, Adam,''Deveye!''dedi. ona on aylık hamile bir deve verildi.
Melek,
''Allah bunları sana mübarek kılsın!'' deyip kayboldu ve kelin yanına geldi. ona,
''en çok istediğin şey nedir?'' diye sordu. kel,
''Güzel bir saç ve halkı benden nefret ettiren şu halin benden gitmesini istiyorum'' dedi.Melek, kelin başına
elleriyle meshetti, adamınkelliği gitti.kendisine güzel bir saç verildi. Melek tekrar,
''En çok hangi malı seversin ?dede sordu. adam,''sığırı'' dedi.kendisine hamile bir inek verildi. Melek,
''Allah bu sığırı sana mübarek kılsın!'' diye dua etti.
sonra gözleri âma olan adamın yanına gitti. ona da,''En çok neyi seversin'' diye sordu. Adam,
'' Allah'ın bana gözümü vermesini ve insanları görmeyi ''dedi Melek onunda gözünü meshetti,Allah iade etti;
gözleri görmeye başladı. Melek,
''en çok hangi malı seversin?'' diye sordu. Adam, koyunu dedi. ona hamile bir koyun verildi.
Derken deve ve sığır yavruladı, koyun kuzuladı. Çok geçmeden birinin bir vadi dolusu develeri, diğerinin
bir vadi dolusu sığırları, öbürünün bir vadi dolusu koyunları oldu. Sonra melek , ala tenliye, onun ilk haline
bürünmüş ala tenli birisi olarak geldi ve,
''Ben fakir bir kimseyim, yolda kaldım, yola devam etme imkanım yok. Şu anda Allah ve senden başka bana yardım
edecek kimse yok! Sana şu malı veren Allah aşkına bana bir deve vermeni istiyorum! ver ki onunla yola devam edebileyim!''
dedi. Adam,
''Olmaz; onda nicelerinin hakları va!'' dedi ve yardım talebini reddetti. Melek de,
''sanki seni bir yerden tanıyorur gibiyim! Sen daha önce ala tenli, herkesin kendisinden nefret ettiği fakir birisideğil miydin?
Allah sana sıhhat ve mal verdi'' dedi. ama adam,
'Ben bu malı benden öncekilerden miras olarak aldım '' diyerek onu tersledi.Melek de,
''Eğer yalancıysan Allah seni eski haline çevirsin!'' dedi ve onu bırakarak kel'in yanına geldi. kedisine onun eski halinde
kel birisi olarak göründü. Aynı şeyleri ona da söyleyip yardım istedi. kel de, ala tenli gibiyardim yapmayı redetti.
Sahip olduğu şeylerikendisinin elde ettiğini söyledi. Melek ona,
''Eğer yalancıysan Allah seni eski haline çevirsin !'' deyip gözleriâma olanın yanına vardı. ona da kendisinin ilk haliyle gözleri görmeyen
bir insan sûretinde gelerek,
''Ben fakir bir adamım,yolcuyum ,yola devam etme imkanım kalmadı. Bugün ,evve lAllahsonra senden başka bana yardım edecek kimse yok!
Sanagözünü iade eden Allah aşkına senden bir koyun istiyorum. Ver ki yoluma devam edebileyim!''dedi .Âma cevaben,
''Benim de bir zamanlar gözlerim görmüyördü. Allah gözümü iade etti,fakirdim mal verip zengin etti istediğini al, istediğini bırak!
Vallahi, bugün Allah adına her ne alırsan, sana zorluk çıkarmayacağım!'' dedi.Melek de,
''Malın hepsi senin olsun! Sizler imtehan edildiniz .Allah senden razı oldu , diğerlerine gazap etti'' dedi ve gözden kayboldu.

 

http://www.muhabbetfedaileri.com/kıssadan-hisseler-ibretli-öyküler/16359-nankörlüğün-sonu/