Kayıtlar
Genelde Nisan ayidir aslinda yagmurlarin konusuldugu… Mevsimin kis modundan ilkbahara geçisinin imzasidir Nisan ayindaki yagmurlar. Hani yagmur rahmet demektir ya, buna vesile sözcükler Nisan ayini süsler, günesin kendini hissettirmesine karsin, yagmur da ben de varim der, ey toprak!
Subatin sogugundan yeni çikmis tomurcuklar, kendilerine gelmek için günese dönerler… Dönerler ama bir diger taraftan yagmur da vazgeçilmezdir onlar için… Henüz küçücüklerdir çünkü… Ne fazla sicaga dayanabilirler, ne de fazla sogukta yasayabilirler… Sahi neden yasar çiçekler? Sadece fotosentez yapip oksijen saglamak için mi? Ya da topraktaki emilim midir amaci? Ya da sifa olmak midir? Bence hiçbiri ana neden degil… Çiçegin çevreyi güzellestirmek gibi çok kutsal bir görevi de var ancak benim için bu da ana bir neden degil…
Kisin zorlugunu saklanarak geçiren tomurcuk, günesi hissetmesiyle birlikte güzelligini göstermeye baslar… Her çiçegin asli görevidir güzelligini göstermek.
Yasamasinin ana nedeni; “Subhanallah” derken kendisi, bir delikanlinin elinden kalbinin sahibine verilis anidir…
“Seni seviyorum” fisildamasini süsleyen en güzel varliktir çiçek…
“Canim annem” hitabinda oldugu gibi…
Sevgiyi göstermek için teslim edilir sahibine ve devam eder zikrine…
En hüzünlü görevi ise, topragin altinda yatana hitaben, gözyaslariyla islanmis bir sekilde mezar tasinin yanina birakiliverilmesidir. Bu damlalar çiçegin hüzünden ölümü demektir. Yillarca her türlü firtinaya, sele, siddetli yagmura gögüs germis, dik durmus ancak sevgilinin gözyaslarinda boynu bükük bogulmustur… Geri dönüsü yoktur artik onun…
Üzerine atildigi topragi geçip, altindaki bedene sevgilinin gözyaslarini iletmek son görevidir ve son sözü “Elhamdülillah” oluverir
http://www.muhabbetfedaileri.org/makale/cicege-yagmurdan-damlalar/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder