Gelecek, gerçeklesebilecek olani metabolizmanin çalisma durumuna bagli olarak yasayabilme
olasiligidir. Geçmis ise anilarimizdir. Anilar ise hatirladiklarimiz ve hatirlamaktan
vazgeçtiklerimizin bütünüdür.
Geçmisimize bagli olarak gelecegimizi hayal ederiz. Geçmisimiz de yasadigimiz her olayi bir
hamur için malzeme olarak düsünürsek, bugün bu hamuru yogururuz ve yarin için hamura verecegimiz sekli hayal ederiz. Hayal ettigimiz sekilleri verebilmek hamurun mayasini ve kivamini iyi tutturmaya baglidir. Bununla birlikte sekil verdigimiz hamurun, güzel koku ve tat vermesi için iyi pisirilmesi gerekmektedir. Bunun içinde hamuru verecegimiz firinin kalitesi ve ayari önemlidir. Bahsettigimiz firinda yasadigimiz çevremizdir.
Malzemeleri hazirlama,yogurma ve pisirme genel bir süreçtir. Bu süreci ortaya koyan atalarimiz
ve devrimizin lider kisileri bize bir tepsi sunmuslar. Biz bu tepside yasiyoruz. Malzemeleri toplayacagiz, hamurumuzu yoguracagiz ve firina verilecegiz. Ne kadar lezzetli oldugumuz ise firindan çikinca belli olacak.
Peki bu süreçte yer almak istemiyorsak ne yapmaliyiz diye soruyorum kendime. Cevap olarak bize sunulan tepsiden ayrilmak gerektigini duyuyorum. Peki nasil? Bu sorunun cevabini bilmiyorum. Baskalarina soruyorum bu tepsiden çikis yolunun olmadigini duyuyorum. Gerçekten bu tepsiden çikis yolu yok mu? Birini biliyorum bu sorunun cevabini verebilecek. Ama onu anlamak içinde pismek gerekiyor. Fakat cevabini bilen birinin oldugunu düsünmek bile hamura seklini verip firina girmek yani gelecege dönüsün yapilabilecek en iyi yol oldugunu görüyorum. O insanin ruh ufkuna ulasamasam da uzaktan seyretmek bile bana ümit veriyor. Ümitvari olmayi telkin ediyor. Allah ondan razi olsun.
http://www.muhabbetfedaileri.org/makale/Bilmek-icin-pismek-gerek/
olasiligidir. Geçmis ise anilarimizdir. Anilar ise hatirladiklarimiz ve hatirlamaktan
vazgeçtiklerimizin bütünüdür.
Geçmisimize bagli olarak gelecegimizi hayal ederiz. Geçmisimiz de yasadigimiz her olayi bir
hamur için malzeme olarak düsünürsek, bugün bu hamuru yogururuz ve yarin için hamura verecegimiz sekli hayal ederiz. Hayal ettigimiz sekilleri verebilmek hamurun mayasini ve kivamini iyi tutturmaya baglidir. Bununla birlikte sekil verdigimiz hamurun, güzel koku ve tat vermesi için iyi pisirilmesi gerekmektedir. Bunun içinde hamuru verecegimiz firinin kalitesi ve ayari önemlidir. Bahsettigimiz firinda yasadigimiz çevremizdir.
Malzemeleri hazirlama,yogurma ve pisirme genel bir süreçtir. Bu süreci ortaya koyan atalarimiz
ve devrimizin lider kisileri bize bir tepsi sunmuslar. Biz bu tepside yasiyoruz. Malzemeleri toplayacagiz, hamurumuzu yoguracagiz ve firina verilecegiz. Ne kadar lezzetli oldugumuz ise firindan çikinca belli olacak.
Peki bu süreçte yer almak istemiyorsak ne yapmaliyiz diye soruyorum kendime. Cevap olarak bize sunulan tepsiden ayrilmak gerektigini duyuyorum. Peki nasil? Bu sorunun cevabini bilmiyorum. Baskalarina soruyorum bu tepsiden çikis yolunun olmadigini duyuyorum. Gerçekten bu tepsiden çikis yolu yok mu? Birini biliyorum bu sorunun cevabini verebilecek. Ama onu anlamak içinde pismek gerekiyor. Fakat cevabini bilen birinin oldugunu düsünmek bile hamura seklini verip firina girmek yani gelecege dönüsün yapilabilecek en iyi yol oldugunu görüyorum. O insanin ruh ufkuna ulasamasam da uzaktan seyretmek bile bana ümit veriyor. Ümitvari olmayi telkin ediyor. Allah ondan razi olsun.
http://www.muhabbetfedaileri.org/makale/Bilmek-icin-pismek-gerek/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder